Passau gepasseerd, de Ilz en de Inn sluiten hier bij de Donau aan. Aan de stroming is vooral de aansluiting van de Inn bij de Donau goed te zien. Wij volgen de Donau verder naar Wenen.

Ondertussen komen er steeds meer fietsers bij op ons pad. Allerlei nationaliteiten, onderweg langs de Donau. Een Spaans groepje bij elkaar geraapte fietsliefhebbers uit Zaragozza, een helft op weg naar Wenen en de andere helft gaat nog verder door naar Boedapest. Twee Duitse broertjes die we nu een paar keer hebben ontmoet zijn onderweg naar Wenen. Stoer hoe ze dat doen als vijftien- en zeventienjarige. Ties geeft ze nog een ‘hoe zet ik mijn tent op‘ tip. Lilian houdt zich in om ‘hoe pak ik in’ tips te geven. De bagage steekt namelijk overal ver uit de degelijke waterdichte tassen. Een kleine regenbui is genoeg om alles kletsnat te laten worden. Hopelijk houden ze het overdag droog! En dan komen we de eerste twee fietsers tegen die ook naar de Zwarte Zee fietsen: Sara en Daniel uit Zwitserland. Na een gezellig praatje gaan wij weer door om even later te worden ingehaald door hen. In een mum van tijd verdwijnen ze voor ons uit beeld. Waarschijnlijk staan zij al met hun voeten in de Zwarte Zee als wij nog ergens langs de Donau peddelen.

Passau, Wenen en omgekeerd Wenen, Passau is een populaire fietsroute. Fietsers in allerlei soorten, maten en leeftijden gaan we voorbij of komen we tegemoet. Opvallend veel E-bikes, ook in allerlei soorten, maten en leeftijden. Van E-omvallers, E-mountainbikers, tot E-sportievelingen. De fitte jonge mannen op E-mountainbikes vormen een vreemde combinatie.
Niet alleen op de route, ook op de campings wordt het drukker. In Grein stroomt het trekkersveld stilletjes vol, iedereen zet zijn tentje op en zorgt voor een redelijke afstand. En dan BAM! zetten twee E-bikers hun tent tussen de buren en ons. Hoezo?!? De scheerlijnen worden nog net niet aan onze haringen vastgehaakt. Prompt wordt er een handdoek aan ons waslijntje gehangen en mevrouw E-bike wringt zich dan ook nog eens tussen onze tent en fietsen door in plaats van om te lopen. We voelen ons aangetast in ons territorium, op het grote veld is immers nog ruimte genoeg. Staat Ties andere keren klaar om de tenthamer uit te lenen aan collegafietsers zodat de tentharingen vlot de grond in gaan, deze keer verdwijnt de hamer demonstratief diep onder in de plunjezak.
Nee, dan de twee vrolijke Fransen, een ouder echtpaar die vriendelijk groeten, iedere keer als ze voorbij ons tentje komen. Gearmd naar de douche, hij met een bibberhandje een pannetje water halen, zij de was verzamelen. Lilian krijgt al visioenen over hoe zij over tien jaar nog steeds fietsen en kamperen. Ties spreekt onze Fransman aan en vraagt hoe oud hij is, “Soixante-dix” is het trotse antwoord. Ties niet minder trots: “Moi aussi!” om vervolgens zichzelf meteen een fantastisch compliment als antwoord te geven. “My wife thought that you are much older!!!” Met de nadruk op much! Lilian staat ernaast en graaft diep in haar brein naar het luikje met Franse woorden hoe ze zich hieruit kan praten. Ze komt niet verder dan een flauw “Sorry …”. De ‘jongerdanwedachten’ Fransman loopt vriendelijk knikkend verder, waarschijnlijk is zijn Engels niet zo best dat hij de opmerking van Ties heeft begrepen. Tenminste daar hoopt Lilian op… De volgende ochtend worden we gelukkig nog steeds vriendelijk begroet.
Linkeroever, rechteroever, weer terug, en weer heen. Met de pontjes die overal varen is het gemakkelijk oversteken. Om het drukke Ens te vermijden varen we met een pontje naar de overkant. Daar ligt Mauthausen in een stralende zon en terrassen vol vrolijke vakantiegangers. Een contrast met de zwarte geschiedenis die het dorp ook kent…
Na drie weken fietsen zijn onze kleren wel toe aan een hoognodige frisse wasbeurt. Meer dan enkel wat spoelwater en soms een flauw sopje. We stoppen tijdig in Krems en nemen op de camping meteen de wasmachine in beslag voor de verlossende wasbeurt. Vlug douchen, alles wat we aan hebben en alle andere spullen van stof worden verzameld, gewassen en zongedroogd. De volgende ochtend worden we wakker in een verrassend frisse lucht van viooltjes.


In een wolk van viooltjes fietsen we naar Wenen. Ties loodst team Fietsvirus bijna feilloos door het Weense verkeer: “Hier ergens links en dan straks ergens rechts”. Totdat we de bestemming bereiken. We overnachten twee nachten in de jeugdherberg voor een rustdag en daar scheiden onze wegen. Lilian op een meisjeskamer in het hoofdgebouw, Ties op een jongenskamer in het gebouw om de hoek. Maar goed dat de lucht van viooltjes nog om ons heen hangt. ’s Avonds nemen we afscheid op de straathoek.

De kleurrijke kamergenoten van Ties zijn een Nederlandse Turk, of Turkse Nederlander, in Wenen om een auto op te halen om op te knappen voor een ritje naar Turkije. Een Australische Chinees, of Chinese Australiër, die in Nederland studeert en cum laude is afgestudeerd op het woord ‘dankjewel‘. Dat is het enige woord van de Nederlandse taal dat hij beheerst, maar wel perfect. Tot slot nog een jonge Rus, gewoon een Rus, die bijna heel Europa heeft rond gereisd en in Duitsland gaat studeren.
Lilian slaapt tussen de ‘Swifty’s‘. Nu valt het kwartje van de drukte in de stad, de vele kleurrijk en bijzonder geklede mensen, de polsen die een of liefst meer kralenarmbandjes dragen. Een tsunami aan Taylor Swift fans overspoelt de stad. De drie geplande concerten van Taylor Swift zijn afgelast wegens terroristisch dreiging. De ‘Swifty’s‘ met een ticket hebben nu een met gratis museumbezoek, en die zijn er genoeg in Wenen, gratis drankjes en gratis koffie. Je zou spontaan een Swifty worden!
De Corneliusgasse wordt omgedoopt naar Cornaliastreet, naar een nummer van Taylor Swift. Gedurende de dag, avond en misschien ook nog wel ’s nachts is dat de plek waar de ‘Swifty’s’ elkaar opzoeken.




’s Morgens verzamelt team Fietsvirus op de binnenplaats bij de fietsen voor het gezamenlijke ontbijt. Daarna staat een stadswandeling onder leiding van gids Lilian op het programma. “Hier ergens rechts en dan straks ergens links”. Eens kijken of het lukt om een weg te vinden tussen de kudde fans door.




