22 juli 2024
Na een mooie tocht door Europa pakken we thuis de draad weer op. Al snel zitten we weer in het dagelijkse ritme. Ties struint door de bossen en Lilian gaat weer op school aan de slag. In de zomer van 2023 maken we een tocht door de Balkan. Het is wennen om weer afhankelijk te zijn van een einddatum. Voor Lilian een reden om ook te stoppen met werken. Het fietsvirus begint weer op te spelen …
Nu is er weer alle ruimte om opnieuw voor onbepaalde tijd samen op pad te gaan. Grofweg ligt er een route klaar om te gaan ontdekken maar niets ligt vast. We kunnen nog alle kanten op, afdraaien of omkeren wanneer we dat willen.
De spullen worden weer van de planken gehaald en in de tassen gepuzzeld. Alles wordt enigszins logisch verdeeld over de tassen en zorgen dat het gewicht in evenwicht is. Dan nog proberen te onthouden wat waar zit. Achtertas of voortas, geel of grijs, links of rechts, ergens bovenop of juist ver weg onder aan … Maar het is in ieder geval ingepakt!
Maandagochtend 22 juli, de tassen worden aan de fietsen gehangen en dan kunnen we vertrekken. Onze mascotte laten we bij zijn ouders achter. Terwijl wij de straat uit fietsen worden we uitgezwaaid door Herman, Yeshi en Jurre.
Op weg richting Maastricht. In de loop der jaren is dit met alle mogelijke varianten vaker onze aanlooproute geweest. Daarom kiezen we deze keer de kortste weg. De tegenwind zorgt ervoor dat het uiteindelijk toch nog een lange weg wordt. Na honderdentwee kilometer ploffen we neer op de camping in Catsop. De kop is eraf, het begin is gemaakt, nu de rest van de kilometers nog!
