“Welkom aan boord”, dit is wel even wat anders dan de veerboten waar we tot nu toe gebruik van hebben gemaakt. Een officiële ontvangst met aanmelding, personeel in uniform dat klaar staat om te helpen: welkom op de Hurtigruten! Vroeger postboten nu vooral cruiseschepen waarmee je ook van haven tot haven kunt meeliften. Dat doen wij dus van Tromsø naar Hammerfest, de Hurtigruten zijn een begrip een Noorwegen dat we graag willen meemaken. Tegelijkertijd omzeilen we een aantal regenbuien en hebben we ook meer tijd en om door Finland verder te gaan voordat het te koud wordt.
In plaats van een hut boeken nemen we genoegen met een comfortabele dekstoel. Het valt niet mee om in slaap te komen met een landschap dat als fotobehang voorbij glijdt. Leuk om de fjorden eens vanaf het water te zien en tijd genoeg want het wordt nooit helemaal donker. Na een hazenslaapje gaan we om kwart over vijf ’s ochtends van boord en komen in een slapend, stil, nat en koud Hammerfest terecht dat niet uitnodigt om langer te blijven.
Hammerfest ligt koud achter ons als wij het al weer warm hebben gekregen van de eerste klim en het eerste rendier! Statig met zijn imposante gewei staat hij op een rotsblok met het fjord als achtergrond: een plaatje! Alleen laat het rendier ons geen tijd om dit daadwerkelijk op een plaatje vast te leggen. Later zien we nog meer rendieren maar de eerste was toch wel de beste!
Twee vossen nemen ons nieuwsgierig op om er vervolgens snel vandoor te gaan, twee vreemde natte fietsers op een vroege zondagochtend, wat moet je daar nu mee? Wij genieten ondanks de regen van het landschap, de ruimte, de stilte en de leegte. De leegte heeft ook een nadeel want je komt niets of niemand tegen onderweg. De twee koffiepotten die we onderweg tegenkomen bij een tankstation en souvenirwinkel grijpen we dan ook met beide handen aan om wat te drogen en op te warmen, klaar voor een nieuwe regendouche.
Nu we besluiten om door te fietsen, het blijft toch regenen, regelen we wel een warme douche en een droge hut voor vanavond. Met dit vooruitzicht kost het fietsen in de regen geen moeite op de laatste acht kilometer na waar we een laatste heuvel opklimmen met flinke tegenwind. Een zeehond steekt nog even nieuwsgierig zijn kop boven het water uit maar houdt het al snel weer voor gezien.
De Noordkaap ligt binnen bereik. Nu nog hopen dat morgen onze kleren weer droog zijn en dat ze ook droog blijven …