De keukenhut piept en kraakt bij iedere windvlaag. Regen, wind en dichte bewolking laten de ochtend aarzelend beginnen. Bij gebrek aan een bank trekken we er toch weer op uit en op een enkele Noorse auto na zij wij de enige op de weg. Campers en caravans beschikken natuurlijk wel over een bank …
Tegen de kou en de regen kunnen we ons wapenen, we hebben genoeg laagjes om warm te blijven en regenkleding om droog te blijven hoewel je op den duur aan de binnenkant ook nat wordt. Gelukkig is de wind ons goed gezind en vliegen we vooruit.
Voor onze middagpauze vinden we een droog plekje langs de weg en ‘zoef!’ daar komen twee Nederlandse fietsers voorbij die we in onze coronawachttijd hebben gevolgd op hun website en een paar tellen later zien we Tiemo en Bianca met bus, caravan, fietsen en kajaks voorbij komen …
In Kabelvag warmen we ons op in een Kafe met koffie en warm appelgebak. Een Noors Kafe moet niet worden verward met een Nederlands cafe, het is te vergelijken met een lunchroom.
In het droge en warme Kafe zoeken we ondertussen naar een droge en warme slaapplaats, uiteindelijk vinden we een appartement een paar kilometer verderop in Svolvaer met alle ruimte en alle voorzieningen die we uiteraard dankbaar in gebruik nemen.
Het natte en koude weer heeft zo ook zijn voordelen: de boter blijft boter en verandert niet in olie, de plakken kaas blijven plakken kaas in plaats van helemaal aan elkaar vast te gaan plakken, en we hoeven niet bang te zijn dat de yoghurt zuur wordt. Ideaal, toch?!
Zuurkoolweer! 
Gevaarlijk zo’n bank!