We laten de zitbank achter in het appartement, de zon schijnt immers maar dat is niet van lange duur al snel fietsen we in een miezerbui. Na alle regen van gisteren voelt het bijna als droog. ’s Middags komt er nog even een schraal zonnetje tevoorschijn zodat we drogen en met de wind in de rug plakken we er nog twintig kilometer aan vast.
Lofoten en vis zijn nauw met elkaar verbonden, in het verleden nog meer dan nu. We hebben ons best gedaan om wat van de viscultuur op te snuiven al is maar de penetrante vislucht waarop we af en toe werden getrakteerd. Verschillende visgerechten hebben op ons menu gestaan die allen beslist naar meer smaakten. Bij de gerookte stokvis als lekkernij zijn we afgehaakt en gaven toch de voorkeur aan zoete koek.
Van de Lofoten steken we over met de veerboot naar de Vesteralen. De veerboten zijn overigens voor voetgangers en fietsers gratis, alleen motorverkeer moet betalen.
Op de Vesteralen is het rustiger dan de op de Lofoten, de bergen net iets lager en groener en de hellingen vriendelijker om te fietsen. Daar tegenover staan wel de steile, hoge bruggen met een smalle hoge stoeprand, dan fietsen we liever op de weg ondanks de file die we veroorzaken.
We fietsen langs de westkust van Andoya die verrassend mooi is, rechts van ons een hoogveengebied met bergen op de achtergrond en links de Noorse Zee met daarachter de Atlantische Oceaan.
We willen niet te snel gaan anders fietsen we de nieuwe simkaart voorbij die Karel voor ons naar Tromsø stuurt. Tegen wil en dank worden het dan toch nog meer kilometers als de camping die we in Bø verwachten er niet blijkt te zijn, weer vijftien kilometer verder in Nordmale is ook geen camping meer te bekennen en worden er nog eens vijftien kilometer bijgetrapt. Met wind in de rug wordt het ons gelukkig wel gemakkelijk gemaakt. De twee zeearenden en een sperweruil die zich uitgebreid aan ons presenteren maken ons helemaal blij.
In Stave kunnen we dan eindelijk ons tentje planten met een fantastisch uitzicht op de bergen en de oceaan.
Gewoontegetrouw maakt Ties eerst een rondje om de keuken te inspecteren: “Verouderd maar keurig netjes”. Uuh, verouderd? Nee Ties, dit is gewoon een nette nieuwe keuken in een rustiek, landelijke stijl.
Na de lange rit van gisteren vandaag een ultra korte rit van slechts achttien kilometer van Stave naar Andenes waar we een paar dagen willen blijven. Op een steenworp van zee en drie soorten orchideeën op een vierkante meter.
