Bezoek je Granada dan kun je niet om het Alhambra heen, het is zo groot en er is zoveel te zien dat we er zonder moeite een dag doorbrengen.
Granada is echter ook de stad van de flamenco, we komen op straat een originele flamencodanser tegen. Vader begeleidt op de gitaar, zus zal ook wel dansen maar gaat nu met de ‘pet’ rond en moeder heeft de touwtjes in handen.
Uitgerust en met fris gewassen kleding, voor een dag, vertrekken we uit het mooie Granada. Langs dezelfde rivier waar we de stad zijn binnengekomen fietsen we nu aan de andere kant de stad uit. Over een lekker vlak fietspad vliegen we vooruit om er na een aantal kilometers achter te komen dat we misschien iets te vlot en te enthousiast van start zijn gegaan. We missen daardoor een afslag en fietsen wat anders door een extra lus van acht kilometer te maken. Ach, het is mooi weer en uiteindelijk komen we toch wel weer op het goede spoor. Behalve wielrenners komen we niemand tegen, af en toe een dorp waar de huizen er stil en gesloten bij staan, soms een bar die open is en waar we graag aanschuiven voor een kop koffie. De vaste bezoekers zitten al aan een tafel of aan de bar met koffie, bier of wijn. Na de eerste nieuwsgierige blikken worden er voorzichtige opmerkingen gemaakt en vervolgens vriendelijke bemoedigingen vooral voor de hellingen die ons te wachten staan.
Zagen we voor Granada de Sierra Nevada groeien, nu zien we deze langzaam uit ons zicht verdwijnen en wordt er plaats gemaakt voor een nieuw uitzicht, nieuwe bergen, nieuwe uitdagingen.
Tja, die bergen, die bergen …
We hebben er een haatliefdeverhouding mee. Af en toe zien we als een berg tegen de hellingen op maar het uitzicht en de omgeving zijn zo fantastisch mooi dat we dat toch ook weer niet willen missen. Het is flink pieken op steile hellingen maar ook lekker naar beneden, liever niet te lang want uiteindelijk moeten we toch weer omhoog. Af en toe golven en halen we de bovenkant met wat bijtrappen en soms zit er niets anders op dan een stuk te lopen. Het vraagt behoorlijk wat inspanning van onze armspieren om de fiets met bagage omhoog te duwen. We stoppen dan ook regelmatig om op adem te komen en tegelijkertijd genieten we dan nog eens extra van de uitzichten.
We plannen onze afstanden op de pieken en waar we kunnen overnachten. Veel pieken: korte afstand en welke plaats vinden we dan haalbaar en is daar ook iets open?
Het blijft soms puzzelen en zoeken. Een telefoontje naar een accomodatie in het Spaans is ook een hele uitdaging en gelukkig krijgen we daar soms hulp bij. Onze gastheer spreekt een beetje Duits en met het weinige Spaans van ons komen we er toch uit. Hij belt voor ons naar adressen voor de volgende dag, helaas het ene is bezet het andere gesloten en nummer drie vinden wij te duur. In een keer doorfietsen naar Ronda vinden we met de vele beklimmingen geen optie en kiezen we uiteindelijk voor een dorp dichterbij waar nog wel iets beschikbaar is. In plaats van een lange en een korte dag naar Ronda keren we het om en wordt het een korte en een lange dag.
In Alhama de Granada is het de eerste keer dat we nergens terecht kunnen om nog iets te eten. Gelukkig is de supermarkt nog open waar we wat eten inslaan en picknicken we op onze kamer in het hostal.
De volgende dag lijkt ons hetzelfde te overkomen maar er is een nog een bar open waar we tapas kunnen eten. We kiezen op goed geluk van de menukaart en wijzen bordjes van andere bezoekers aan. Even zijn we verbaasd als de ‘fritos’ gefrituurde sardientjes blijken te zijn in plaats van de frietjes die wij in gedachten hadden.
In de provincie Granada zagen we al veel amandelgaarden maar nu we ondertussen in de provincie Malaga en weer wat zuidelijker zijn zien we de eerste bloesem aan de amandelbomen. Ook is er nog veel bedrijvigheid in de olijfgaarden waar druk wordt gewerkt om olijven te oogsten. In de bermen zien we voorjaarsplanten al voorzichtig omhoog komen maar de winter zit er nog niet op. Overdag is het lekker fris, heerlijk weer om te fietsen maar ’s nachts koelt het nog flink af en kan het vriezen. We houden ons tentje voorlopig nog even ingepakt en profiteren van de warme kamers.
De route door de bergen blijft ons verrassen. Bij iedere nieuw dal komen we in een ander landschap terecht, alles even mooi. Na de laatste beklimmingen volgt een lange afdaling naar Ronda. We genieten er dubbel van in de wetenschap dat we even niet meer omhoog hoeven.
Wat een mooie foto op het zuidelijkste punt!
Leuk om jullie zo te volgen en op afstand te zien. Ga zo door, geniet van de ongelooflijke dingen die jullie écht meemaken. Wij blijven graag meelezen en volgen.
Hoi Martien en Lilian
Ik volg jullie op gezette tijden. Tsjonge, jonge wat een indrukwekkende fietstocht maken jullie ervan. Prachtig om te zien. Heel veel succes verder.
We zien elkaar.
Met vriendelijke groeten
Cor
Hoi Lilian e Martien,
leuk jullie zien te ploeteren door dat berglandschap en telkens opnieuw toch weer genieten van de fraaie omgeving en de al even mooie natuur. Ronda. Vlakbij de brug over de diepe kloof, in hartje Ronda, is een pleintje met hier een erg fraai hosteltje. Wij hebben enkele jaren geleden daar overnacht. Aanrader ! Geniet verder en………..Kiek uut.
Wij blijven jullie volgen.
Gerard en Doortje
In gedachte fiets ik met jullie mee ,ook wij waren eens in het gebied waar jullie nu doorheen fietsen,
Niet per fiets maar met de auto o wat heb ik genoten van al dat mooi s daar , nu mag ik hopen dat jullie dat
nog met een demensie meer gaan doen , tenslotte moet het door jullie worden verkregen om met de
trappers rond te laten gaan extra moeite wordt meestal beloond.
We ” fietsen ” de hele reis al met jullie mee en elke keer is het weer een feestje om jullie blog te lezen. Prachtig geschreven, mooie foto’s , belevenissen en ontmoetingen. Wij smullen ervan. Een hele mooie reis verder en wij kijken uit naar jullie verhalen,
Liefs Nans
Wat beschrijf je het weer mooi allemaal! Gelukkig zijn jullie flexibel om plannen naar de omstandigheden aan te passen, zo is elke dag weer verrassend.
Zo te zien gaat te natuur al voorzichtig in de lente-stand, HOERA.
Lilian en Ties aan de fantastische foto’s te zien, fietsen jullie weer door een schitterende streek. Maar wat een uitdagingen: al die bergen voor jullie been- én armspieren, die zoektocht naar overnachtingsplekken en elke dag op zoek naar een plek om iets te eten. Maar jullie hoeven niet op zoek te gaan naar schoonheid, jullie hoeven alleen maar om je heen te kijken en elkaar aan te kijken om te zien of die ander niet even op adem moet komen!
Trap ze, wij fietsen graag nog heel lang met jullie mee.